شعر های باران خورده ....

منی در من میمیردهنگامیکه دیوانگی ام غرق میشودو شعرهایم همه به تشییعِ پیکرِ جنونِ غرق شده ام می ایستند! منی از مختصاتِ جهانِ من کم میشودوقتی فریادِ تلخِ عقل میپیچددر شهرِ درونیِ عاری از احساسم، و تنهاییِ بدخیمی میدود در تمامِ من! منی در من سنگسار میشود به وقتِ سوگواری شیدایی امبه جرمِ عریان شدنِ حرف های خیس خورده ی دلم! منی در من آوار میشودوقتی میبوسد عمقِ دلم رالبِ خونینِگلوله ی داغِ نخواستنی دردناک! منی در من به مصافِ حذف شدن میرودوقتی گوش شنوای جهانی کَر میشود و صورِ رسوا شدنِ شیرین ترین حقیقتِ درونی ام را نمیشنود! منی در من میسوزدو منی ققنوس واردر من دوباره تکثیر میشود منی بَری از تمامِ من بودن های منِ گذشته ام! به دور از تمامِ ماجراهای این من بودن! منی خالی تر از من! ((زهره قادری))برچسب ها: زهره قادری , اشعار زهره قادری , شعرکده , شاعرانه های باد بخوانید, ...ادامه مطلب