شعر های باران خورده ....

فرو می ریزمبه درون خودماز خزیدن کسی در من از بیرونو ریختنمباصدای چق چق تسبیح چوبی تودرتکرار ذکرهای شبانه اتهی من لولیده در خودمما برای فرشته شدن کمی زیادی آدمیماین رودهای خشکیدهباسنگلاخهای عبوسشاز نگاه آنگاه تو درچشمان من بجا مانده استکنار همین آتشدر دودهایی که از آوازهای تو بلند می شدبه پایکوبیدن خود رابه رقص در آمدمو فرو چکیدم به تو از دانه های تسبیحمن در تو به خیابان سرایت می کنمو فرداهرکس از اینجا بگذردبه این شعر واگیر مبتلا می شود.((آزاد نوروزى)), ...ادامه مطلب