کيستی ای خنده هايت رحمةٌ للعالمين ...(مهدی جهاندار)

کيستی, ای خنده, هايت, رحمةٌ, للعالمين,

گيسوانت ليلة القدر سماوات و زمین

اي اشارت های ابروهای تو لا ريب فيه

مهربانی های چشمانت هدیً للمتقين

ای شب معراج، سبحان الذی أسرای من

عروة الوثقی است دامان تو يا حبل المتين

ايّها المزّمّل امشب تا سحر بيدار باش

تا طلوع فجر قرآنها بخوانی با یقین

در رکوع کيست آن زيباترين انگشتری

راز بگشا ای نماز اولين و آخرين

نخل های سالها خشکيده خرما می دهند

می نشينی تا کنار اين دل چادرنشين

(( مهدی, جهاندار,))