بر گشتم
از سكوت ِ خويش
در سوگ ِ دل
بُغضي شكسته ام
كه غريبانه
فرهادش را
از بيستون مي خواند
اي آنكه
در سپيده دمان ِ عشق
بي پروا
صدايم زدي شيرين
من
از آن صبح ِ غمين
كوهكن ِ چشم ِ توأم
در برهنگي تنهايي...
-
شعر های باران خورده ....... برچسب : نویسنده : am-bibakd بازدید : 84