آن روز که دل دادم وآشفته شدم من ...(سمیه شکری)

آن روز که دل دادم وآشفته شدم من

هشدار بدادم که دلم پارهء درد است

دستم بگرفتی وبگفتی که ای زن،

بهر چه تو را این همه باعشق،نبرد است؟

گفتم که تو ای مرد مرا راحت جانی

تا که نشدی آگه از اسرار دل من

گر لب بگشایم به تو اسرار بگویم،

تو نیز شوی با دل من چون همه دشمن

لب را بگشادم،جمله اسرار بگفتم

یکباره دلم با نگهت بس نگران شد

تو چون همگان درک نکردی که این زن،

"تنهاست"که غم بر کمرش بار گران شد.

((سمیه شکری))