شعر و اجرا : نفس موسوی
-
-
مرا
مرا می گیراند
انگشتان ِ زخمی مردی
درون ِ گور ِ تنهايي اش
من
سوخته از خيالي پُر دود
مي نشيند ميان ِ
نگاهش
مي سوزاندم
لب هاي تاوَل زده ي مردي
كه از لكنت ِ عشق مي ترسد
و مانده است
چگونه از اندوه ِ سكوت بگريزد
كه چانه اش
گرم هيچ دروغي نشود
من تمام مي شود
و او دوباره
لابلاي لب هايش
مرا دارد...!
((نفس موسوي))
برچسب : نویسنده : am-bibakd بازدید : 111