به تو قول دادم ...(نزار قبانی)

-

وعدتك

أن لا أحبك..

ثم أمام القرار الكبير، جبنت..

وعدتك

أن لا أعود وعدت...

وأن لا أموت اشتياقاً ومت..

وعدتك

أن لا اكون ضعيفاً وكنت

وعدتك

أن لا أقول بعينيك شعراً..

وقلت...

وعدت بأن لا..

وأن لا..

وأن لا..

لقد كنت اكذب من شدة الصدق

والحمد لله الحمد لله

أني كذبت الحمد لله

-

به تو قول دادم

که تو را دوست نداشته باشم..

سپس مقابل این تصمیم بزرگ، دلم لرزید..

به تو قول دادم

که برنگردم و برگشتم..

و از دلتنگی نمیرم، و مُردم..

به تو قول دادم

که ضعیف نباشم، و بودم..

به تو قول داده بودم

که درباره‌ی چشمانت شعر نگویم، و گفتم..

قول داده بودم که نه...

و نه..

و نه..

انگار از فرطِ راستی، دروغ می‌گفتم

و خدا را شکر، خدا را شکر

که دروغ گفتم؛ خدا را شکر

((نزار قباني))

ترجمه: فؤاد راهی مالکی

-

شعر های باران خورده .......