قهر کن هرجور که می خواهی ...(نزار قبانی)

قهر کن هرجور که می خواهی

احساساتم را جریحه دار کن

بزن گلدانها و آینه هارا بشکن

مرا به دوست داشتنِ زنی دیگر متهم کن

هر چه می خواهی بکن

هر چه می خواهی بگو

تو مثل بچه‌هایی ، محبوبِ من

که دوستشان داریم

هرقدر بد باشند

قهر کن

حتی وقتی که می خروشی هم خواستنی هستی

خشمگین شو

اگر موج نبود ، دریا هم نبود

مثل رگبار ، توفانی شو

قلب من همیشه تورا می بخشد

عصبانی شو

من تلافی نمی کنم

تو کودکی بازیگوش و مغروری

و من مانده ام چگونه از پرندگان انتقام می‌گیری

اگر روزی از من خسته شدی برو

و سرنوشت را متهم کن

و مرا

برای من همین اشک و اندوه کافی است

سکوت دنیایی است

و اندوه نیز

برو اگر ماندن سخت است

که زمین ، زنان را دارد

و عطر را و سیه چشمان را

هنگامی که خواستی مرا ببینی

و چون کودکان

نیازمند مهربانی ام شدی

به قلب من بازگرد

تو در زندگی من مثل هوایی

مثل زمین ، مثل آسمان

قهر کن هرجور خواستی

برو هرجور خواستی

برو هروقت خواستی

امّا سرانجام روزی برمی گردی

آن روز درمی یابی

که وفاداری چیست

((نزار قبانی))

ترجمه : یدالله گودرزی