هزار سال به سوی تو آمدم افسوس ...(فریدون مشیری)

هزار سال به سوی تو آمدم

افسوس

هنوز دوری دور از من ای امید محال

هنوز دوری آه از همیشه دورتری

همیشه اما در من کسی نوید دهد

که می رسم به تو

شاید هزارسال دگر

صدای قلب ترا

پشت آن حصار بلند

همیشه می شنوم

همیشه سوی تو می ایم

همیشه در راهم

همیشه می خواهم

همیشه با توام ای جان

همیشه با من باش

همیشه اما

هرگز مباش چشم به راه

همیشه پای بسی آرزو رسیده به سنگ

همیشه خون کسی ریخته است بر درگاه

((فریدون مشیری))

برچسب ها: فریدون مشیری , اشعار فریدون مشیری , شعر ناب , شاعرانه های باد

شعر های باران خورده .......